مبارک...

همه چیز از یک سال  پیش شروع شد
وقتی در عرض چند ساعت ساخته شدی و پا گذاشتی به این دنیای مجازی
شاید یادت نیاد که چه قدر سخت بود واسم که برات اسم انتخاب کنم.... ولی خوب آخرش شد این...
اولش همه جا سکوت و کور بود.نه کسی می امد و نه کسی می رفت
ولی بعدِ یه مدت رفقا ی با مرام (که دوباره کم شده تعدادشون )با رفت و اومدشون صفا بخشیدن بهت
من باهات بزرگ شدم شب و روز بهت فکر کردم و دوست داشتم و یه جورایی بزرگت کردم اما بیشتر خودم بزرگ شدم
من فهمیدم که آدمایی که تو دنیای مجازی می بینم در اکثر موارد با دنیای حقیقی شون خیلی فرق دارن
فهمیدم که خدای دنیای حقیقی و مجازی یکیه و اطاعت ازش همیشه و همه جا واجبه
فهمیدم که دوستای خوب کم پیدا می شن و اگرم پیدا شدن دیگه هیچ وقت تو افق محو نمی شن
من با تو یاد گرفتم که چه طوری مسولیت قلمم رو به دوش بکشم
یاد گرفتم که به جای قربون صدقه بعضی از بازیگرا و مجریا رفتن از کسانی بنویسم که اگه نبودن ما هم نبودیم
آدمایی که ارزششون فوق تصوره و در کلام و وصف و لغت نمی گنجن
و حالا یکساله شدی
یک ساله که تو این دنیای مجازی قدم گذاشتی و مثل یه خونه بودی برام
مثل اتاقم که همیشه بهم آرامش می ده
 وبلاگ خوبم یادت باشه اگه این جا خوبه و اگه تو خوبی و اگه منم بهتر شدم انگار همه و همه رو مدیون صاحب این جاییم
کسی که اسمت رو به عشقش انتخاب کردم و خواستم که محبش باشم
خواستم که شیعه ی وفادارش باشم
خواستم که قد کوچیکی روحم هم که شده از غربتش بین خودمون کم کنم
و خواستم تا....
ان شاءالله که مقبول خواهد افتاد
+++عکسای عید نوروز در برج میلاد و آزادی در ادامه مطلب(برای توضیح هر عکس چند ثانیه موس رو روی هر تصویر نیگه دارید.)


نیاز به توضیح که نداره!

چ" مثل دکتــــــــــــــــــر چمران"